گزارش۵: «چرخ دنده های جنگ: قضاوت» لال شو و شلیک کن!
بهترين و برترين بازي ها تقديم به تمام بازي خورها
تاریخ : سه شنبه 29 اسفند 1391
نویسنده : داني

وقتی که epic games برای اولین بار بازی  «قضاوت» را تایید کرد من واقعا فکر کردم که این بازی داستان زندگی در روزهای اولیه ی جنگ لوکاست ها را شرح می دهد.
من در ذهن خود مردمی را تصور می کردم که خانه هایشان را ترک می کردند و جوانانی که برای مبارزه با دشمنانی که هنوز کاملا آن را نمی شناختند، ثبت نام می کردند.
اما این بازی هیچ کدام از این چیز ها را شرح نمی دهد.در حقیقت بنظرم این بازی به عنوان بازیی که میخواهد وحشت ناشی از لشگرکشی لوکاستها را نشان دهد کمی نامناسب است؛چرا که قادر به شرح تمام و کمال شخصیت «برد» و انگیزه های او برای اعمالش در طی بازی نبوده است.
من انتظار بیشتری داشتم،اما شاید اشتباه از من بوده است که فراموش کردم با مجموعه ای روبرو هستم که مملوء از درگیری و شلیک و قتل عام است.
بازی با دستگیری و انتقال «برد» و «گروه کیلو» به یک دادگاه شروع می شود.نمی خواهم دلیل این دستگیری را لو بدهم اما مقداری از این ایرادات،ناشی از رفتن آن ها برای تعقیب و کشتن یک جنرال لوکاست ها به نام «کارن» است.طی عملیات آن ها بسیار آسیب دیدند و این عملیات برایشان بسیار گران تمام شده و این به مذاق فرمانده «لومیس» خوش نیامده است.
هر بخش از بازی مربوط به شهادت یکی از اعضای گروه کیلو است که «برد» اولین شهادت را می دهد.داستان قابل قبول است،اما احمقانه است که از طرفداران بخواهیم این بازی را به خاطر خط داستانی اش بازی کنند.بنابراین بعد از دیدن این اشکالات در بازی،من انتظارات خودم را کمی پایین آوردم و سعی کردم بیشتر به بخش اکشن و مبارزه ها و ایده های خوب بازی بپردازم.
من خیلی سریع فهمیدم که این بازی واقعا یک شورش است.می توان از آن  به عنوان نامه ای عاشقانه برای طرفداران یاد کرد که از چندین سال حمایت شان از این مجموعه تشکر می کند.در این بازی شمار دشمنان به شکل قابل توجهی زیاد شده،سختی بازی به شدت افزایش یافته است و تمام تلاشش را برای به زحمت انداختن شما به کار می بندد.واضح است که این دفعه باید از تمام هوشتان استفاده کنید!
هر چه که بیشتر به بازی فکر می کنم،این طور بنظر می رسد که باید به این بازی به عنوان مجموعه ای از بهترین ها نگاه کرد تا بتوان به خوبی آن را درک کرد.هر مرحله را می توانید در ۵ دقیقه یا کمتر تمام کنید، و باوجود این که این کمی ناخوشایند است ولی هر بخش قوانین،دشمنان و مکانیزم های منحصر به فردی دارد که باعث حفظ جذابیت بازی می شود.قضاوت نسبت به نسخه های قبلی سیستم پیشرفت بسیار متفاوتی دارد.


یک بخش از بازی شما را به مبارزه با لوکاست ها در منطقه ای محافظت شده فرا می خواند،در بخشی دیگر شما باید از لباسِ محافظی بی ارزش که در موزه ای جنگی قرار دارد محافظت کنید در حالی که همزمان باید با دسته ای از دشمنان نیز مبارزه کنید.حتی مرحله ای وجود دارد که طوفانی شدید گروه شما را بی رحمانه به چالش می کشد.
همه ی این ها با سیستم امتیاز دهی جدید بازی سازگار است.دقیقا مانند نسخه ی موبایل پرندگان خشمگین،در پایان هر مرحله به عملکرد شما با ۳ ستاره امتیاز می دهد.هرکاری که در بازی انجام می دهید مانند کشتن دشمنان با قلاب،بدست آوردن مدال های مختلف،ارتقای درجه ،هد شات ها و…به شمارشگرِ امتیاز شما می افزاید.
با استفاده از لوگوی crimson omen در ابتدای هر مرحله می توانید حالت درجه بندی نشده را فعال کنید که روایت های داستانی  بیشتری را ارائه می کند.
نوعی احساس عجیب و لذت بخشی در بازی وجود دارد که شما را مجبور می کند در هر مرحله بالاترین امتیاز ها را بدست آورید.
به محض این که از ۱۲۵ ستاره موجود ۴۰ تا را کسب کنید، می توانید کمپین aftermath را باز کنید.این قسمت در زمان چرخ دنده های جنگ ۳ اتفاق می افتد و داستان مبارزه های «برد» و «کول» را در زمانی که مارکوس با «ملکه میرا» بر سر «ازورا» درگیر بود را شرح می دهد.
بنظرم کمپین دوم با وجود کوتاه بودن،دیالوگ های بیشتری بین اعضای تیم دارد و روایت داستانی بهتری نسبت به بخش قضاوت دارد.هرچند این کمپین سیستم ستاره دهی ندارد و همین باعث شده کمی ناقص بنظر برسد.اما بهر حال هردو قسمت بسیار لذت بخش هستند.
پس از این دو کمپین شما حالت overrun را پیش رو دارید که در آن شاهد مبارز ه «کاگ» و لوکاست ها بر سر نقاط هستیم.
این نکته کمی عجیب است،اما شما به وضوح حضور people can fly را در بازی حس می کنید.توجه کنید که bulletstorm شوتری با مکانیزم مهارت های فردی بود و شما می توانید ببینید که با سیستم ستاره دهی «قضاوت» شباهت هایی دارد.
شخصا معتقدم روایت بازی همچنان مشکل دارد،حتی با وجود پایان بندی های خوب بازی!مطمئنا با چند خط توضیحی که در ابتدا و انتهای هر مرحله داده می شود نمی توان نمای مناسبی از شخصیت های بازی بدست آورد.
شخصیت «برد» آنگونه که من دوست داشتم موشکافی نشد،سوفیا روایت داستانی ضعیفی دارد و کول نیز به خوبی شخصیت پردازی نشده است،که همه ی این ها باعث ناراحتی من شده است. عمیق ترین شخصیت بازی تا کنون «پادوک» بوده که شخصیتی جدید است.یک سرباز UIR که طی جنگ های PENDULUM آسیب دیده است،او دارای گذشته ای فقیرانه و مبارزه جویانه است و سربازی ماهر است.اینجا داستان جذابی وجود دارد،اما سازندگان از گسترش آن واهمه داشتند.فرصتی بود که هدر رفت.
من فکر می کنم بسیاری از گیمرها از این ساختار عجیب مراحل «قضاوت» در ابتدا ناراضی خواهند بود.خود من زمان زیادی صرف کردم تا به آن عادت کردم و این وقفه باعث شد احساس غرق شدن در بازی که در نسخه های قبلی وجود داشت از بین برود.اما به محض این که به آن عادت کنید از آن کاملا لذت می برید.


با این حال همه خوشحال باشید.چرا که این بازی همچنان همان چرخ دنده های جنگی است که شما را به چالش می کشد و و به عبارتی دیوانه می کند!شاید روایت آن ضعیف باشد،اما به محض این که شخصیت ها ساکت شدند(خفه شدند!) تفکرتان را عوض کنید،لنسر خود را برداشته و به هیچ چیز امان ندهید.اوه،راستی با دوستانتان هم بازی کنید!
این بازی در ۱۹ مارس در آمریکا و استرالیا و ۲۲ مارس در بریتانیا و اروپا منتشر می شود.

منبع:dbazinews.com


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






موضوعات مرتبط: نقدبازي هااخباربازي هادانلود بازي
برچسب‌ها: اخبارجدیدبازی ها
آخرین مطالب